Een adaptief Ministerie van Defensie
Op het moment dat ik dit schrijf zijn we halverwege de ledenraadplegingen. Ik constateer naar aanleiding van de tot nu toe gehouden ledenraadplegingen en de uitingen op de sociale media dat het wantrouwen in onze organisatie erg groot is. Zo groot dat officieren zelfs een brandbrief aan de minister en staatsecretaris sturen waarin zij hun zorgen uiten. Het wantrouwen is enerzijds goed verklaarbaar na decennia van bezuinigen. Anderzijds heeft het personeel nog steeds niet het gevoel dat de mens centraal wordt gesteld zoals hen dat in de Defensienota is voorgeschoteld. Tijdens de ledenraadplegingen lopen de emoties soms hoog op. Het is bijzonder om te vernemen dat leden, als de werkgever via intranet over het arbeidsvoorwaardenresultaat communiceert, zich afvragen waar de addertjes onder het gras zitten.
Er is dus nog steeds weinig vertrouwen in de communicatie van de werkgever. Ik kan me dit overigens goed voorstellen. Als werkgever moet je het personeel correct informeren. Iemand die beweert dat het pensioenresultaat voor sommigen minder gunstig is, terwijl het pensioenresultaat voor deze groepen er op jaarbasis duizenden euro’s op achteruitgaat, communiceert niet correct. Wees hier gewoon eerlijk over. Misschien niet de boodschap die je wilt brengen, maar wel duidelijk en eerlijk richting het personeel.
Zo stelt de werkgever dat ook de officier nog een prima pensioen opbouwt. Het is maar hoe je het bekijkt. Een kolonel/generaal bouwt, ten opzichte van de pensioenaftoppingsgrens, in de toekomst nog maar een pensioen op van 49% ten opzichte van deze grens. Voor de duidelijkheid deze grens is al lager dan zijn of haar laatstverdiende salaris! Voor de gemiddelde Nederlander, zo die bestaat, misschien een goed pensioen maar voor de toppers van onze organisatie ligt dit anders.
Ik merk aan alles dat het wantrouwen ten opzichte van de werkgever, maar óók ten opzichte van de bonden groot is. Dat kan ook niet anders, aangezien door verschillende partijen de gevolgen van het arbeidsvoorwaardenresultaat anders worden gebracht. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat het personeel er tureluurs van wordt. Bij iedere bijeenkomst horen ze weer iets anders. Eén ding weet ik wel: het defensiepersoneel is niet gek. Het vertrouwen in de werkgever, bonden en de defensietop wordt zo niet hersteld en dit laatste is broodnodig om Defensie weer op de rails te krijgen.
Het bovenstaande geldt niet alleen bij Defensie. Ook bij de Politie is dit aan de orde. Bij de onlangs afgesloten politie cao gaf minister Grapperhaus aan dat hij zich de komende tijd persoonlijk gaat bemoeien met het ‘herstel van vertrouwen’. Een goed initiatief. Het lijkt mij dat ons ministerie ook snel adaptief aan de slag moet, om het vertrouwen in de organisatie te herstellen. Want als we zo doorgaan zal ‘de nieuwe Defensienota 2018 wind’ snel zijn geluwd en dat is niet wat het defensiepersoneel verdient. Dus werk aan de winkel!
