Het coronavirus heeft nu ook Nederland bereikt. Onze dijken hebben ons niet tegen het virus kunnen beschermen. Sinds begin dit jaar valt iedere dag te lezen hoeveel mensen waar ook ter wereld zijn overleden aan het virus. Het lijkt erop dat heel Nederland met spanning zit te wachten op de eerste Nederlander die aan het griepvirus overlijdt. De krantenkop in dikke chocoladeletters “EERSTE CORONAPATIENT OVERLEDEN” staat klaar om gedrukt te worden dan wel online te worden gezet. Nederland is in de ban van het virus.
Als het aantal besmettingen blijft toenemen is het een kwestie van tijd voordat in Nederland beperkende maatregelen worden genomen: scholen die dicht gaan en evenementen die afgelast worden. Als het virus daadwerkelijk om zich heen gaat slaan, wordt het vanzelf stil op straat. Mensen zullen hun kinderen thuis houden, ook als de overheid besluit de scholen niet te sluiten. Bioscopen, kroegen, restaurants, winkels enz. kunnen hun deuren sluiten: er zal niemand meer komen. Alleen voor primaire levensbehoeften zullen mensen nog de straat op gaan. Na de pensioen)beurskracht zal het virus economische slachtoffers gaan eisen. Al spreekt het CBS nog de hoop uit dat er in 2020 nog sprake zal zijn van economische groei. Het is wennen voor ons Nederlanders. Wat we voor onmogelijk hielden wordt een feit: in een week tijd staat ons heerlijke, vrije, gezonde en onbezorgde leven op zijn kop. Dit terwijl we de dijken, die ons moeten beschermen, hebben opgehoogd.
Als het leven onverhoopt tot stilstand komt, zullen alle ogen gericht zijn op onze ‘in line of duty’ overheidswerknemers. Ja, u leest het goed: militairen, politieagenten en zorgmedewerkers. Werknemers die dagelijks klaar staan voor onze samenleving en waarvoor de afgelopen jaren in onze individualistische samenleving geen aandacht was. Dezelfde werknemers die al jaren in meer of mindere mate worden geconfronteerd met bezuinigingen staan ineens midden in de belangstelling. Onze militairen en politieagenten zullen de veiligheid moeten garanderen en mogen zich niet veilig in hun huizen verschuilen. Zij zullen patrouillerend op straat samen met de zorgmedewerkers het land draaiende moeten zien te houden.
Ik hoop dat dit doemscenario geen realiteit wordt. Ik hoop echter wel dat het coronavirus een ‘eyeopener’ voor onze samenleving zal zijn. De basis onder onze samenleving is een goed werkend overheidsapparaat waarop teruggevallen kan worden als de nood hoog is. Dit kan echter alleen als ‘de leiding’ van ons land ervoor zorgt dat onze ‘in the line of duty’ diensten over voldoende en goed opgeleid en getraind personeel beschikken, met de uitrusting die nodig is om hun werkzaamheden in moeilijke omstandigheden te kunnen blijven doen en volhouden.