Creatieve oplossingen
De afgelopen weken heb ik op diverse defensielocaties een uitleg gehouden over onze inzet voor de onderhandelingen van de arbeidsvoorwaarden. Erg nuttig om zo een goed beeld te krijgen wat het personeel wil en vooral ook waarom ze dat wil. Het waarom is vaak nog belangrijker, want inzicht hierin geeft ons de mogelijkheid om tijdens de onderhandelingen ook naar creatieve oplossingen voor problemen te zoeken. Er zijn namelijk meerdere wegen die naar Rome leiden.
Naast het gesprek over onze inzet heb ik ook een goed beeld gekregen over wat er speelt bij eenheden en bij mensen. Wat mij is opgevallen is dat men enerzijds heel blij is met de verbeteringen die het extra geld voor Defensie mogelijk maken. Ook de inzet voor Oekraïne met oefeningen en opleidingen wordt ook als zeer belangrijk en waardevol gezien. Maar anderzijds is men nog lang niet te spreken over de arbeidsvoorwaarden, zijn er veel verbeteringen die lang op zich laten wachten, is er veel onvrede over de manier waarop de organisatie wordt bestuurd en de invloed die men op de eigen loopbaan heeft. Op zich zijn al deze zaken niet nieuw maar ik vind het persoonlijk wel opvallend dat ze nog steeds in zulke sterke mate worden ervaren. Ook de meest recente personeelsrapportage laat nog steeds zien dat de uitstroom groter is dan de instroom. Niet verwonderlijk dus, maar wel heel zorgelijk. Nieuw materieel kan met versnelde procedures worden aangekocht maar met personeel zijn kortere procedures en meer geld geen garantie op succes. Het groeiende personeelstekort blijft dus de remmende factor op de groei van de krijgsmacht. Ik begrijp heel goed dat in de huidige arbeidsmarkt het lastig is om meer personeel aan je organisatie te binden, maar dat betekent niet dat er niet nog veel mogelijkheden zijn om meer personeel te werven die nu onbenut worden gelaten. Daarnaast moet de focus dus echt op het behoud van personeel worden gericht. Geld voor het behoud van ervaren personeel is nog altijd een betere investering dan voor het werven, keuren, opleiden en opwerken van nieuw personeel. Maar om personeel te behouden en nieuw personeel te werven moet Defensie sneller schakelen in het HR domein. We kunnende HR transitie wel de HR vernieuwing noemen, maar het gaat nog steeds veel te traag en Defensie kan nog veel innovatiever zijn. De bonden moeten daarom meer ruimte geven voor deze innovatie en sneller samen met Defensie tot nieuwe concepten komen. Ik heb het vaker gezegd, maar meer op hoofdlijnen en minder op details. Meer durf tonen en meer samen aan de voorkant tot oplossingen komen. Daarvoor moet het overlegmodel tussen bonden en Defensie veranderen. Soms zijn daarvoor grote veranderingen nodig en soms zijn meerdere kleine veranderingen net zo belangrijk. Een van die kleinere veranderingen zou wat mij betreft het afschaffen van het zomerreces zijn. Elk jaar hebben wij net als de politiek een zomerreces van meerdere weken en betekent dat in de praktijk dat we met de inleesweek en dergelijke meegenomen zo’n 6-8 weken geen overleg voeren en dus ook weinig verbeteringen hebben. Zo’n lange pauze elk jaar vind ik onverantwoord en is ook niet uit te leggen aan het personeel. Natuurlijk heeft iedereen recht op zijn of haar verlof, maar dat betekent niet dat de hele ‘tent’ dicht moet. Ik hoop dan ook dat wij dit in de toekomst kunnen veranderen. Tot die tijd houd ik mij aan de bestaande afspraken en wens ik iedereen die met verlof gaat een hele fijne vakantie toe. Ik zal deze zomer doorwerken om alvast het goede voorbeeld te geven. En dan na het reces weer met frisse moed een goede start van de onderhandelingen voor de arbeidsvoorwaarden maken en hopelijk snel tot een akkoord komen.